vak & mens interview

door Daphne van Dijk

Laura Brendel (Dommerholt Advocaten) is de nieuwe voorzitter van de Stichting Jonge Balie Nederland (SJBN). Ze pleit voor meer aandacht voor soft skills en meer carrièremogelijkheden.

De 28-jarige Brendel vertegenwoordigt namens de SJBN advocaten met maximaal zeven jaar werkervaring, waaronder veel stagiairs. Volgens haar krijgen stagiairs anno 2024 niet altijd de beste begeleiding. ‘Er zijn patroons die begeleiding zien als een noodzakelijk kwaad, vooral de oudere garde met ouderwetse standpunten. Sommige patroons verwachten dat stagiairs precies hetzelfde pad bewandelen als zij. Voor hen is partner worden het hoogst haalbare in de advocatuur. Maar jonge advocaten denken bewuster na over hun carrière. Het ondernemerschap is niet meer vanzelfsprekend. Ze willen niet per se veel geld verdienen, maar vooral waardering voor hun werk of iets terugdoen voor de maatschappij. De jonge generatie heeft meer behoefte aan flexibiliteit en begrip voor individuele behoeften.’

© www.fotomel.nl

‘Neem een advocaat die niet zo goed is in netwerken, maar wel goed in het begeleiden van nieuwe mensen,’ vervolgt Brendel. ‘Misschien heeft die wel meer waarde voor een kantoor dan de netwerktijger die veel uren maakt. Je kunt een uitstekende advocaat zijn, zelfs als je slechts vier dagen per week werkt – afhankelijk van je praktijk en toekomstplannen. Er is nog te weinig variatie in carrière­mogelijkheden of oog voor maatwerk waardoor te veel jonge advocaten uit het vak stappen. De advocatuur blijft lang in het oude stigma hangen en het zou fijn zijn als drempels worden verlaagd. Die discussie wordt al langer gevoerd: hoe zet je een cultuurverandering in beweging?’

Losse eilandjes

De SJBN, die de doelgroep met raad en daad bijstaat (zie kader), ziet daarbij ook een rol weggelegd voor de beroepsorganisatie. ’De informatie vanuit de orde is vooral gericht op inhoudelijke mededelingen, maar jonge advocaten willen meer aandacht voor de soft skills, omdat deze vaak onderschat en onderbelicht zijn. We zien goede ontwikkelingen, bijvoorbeeld op het gebied van weerbaarheidstrainingen die de NOvA aanbiedt. Maar er is ook behoefte aan cursussen op het gebied van een goede werkomgeving, hulp bij gebruik van sociale media en persoonlijke ontwikkeling. Er komt al zoveel op je af als beginnend advocaat. Natuurlijk kunnen kantoren die informatie zelf zoeken en aanbieden en kunnen jonge advocaten de rol oppakken door aan te geven waar behoefte aan is. In de praktijk gebeurt dat helaas te weinig. Zo blijft er een kloof tussen generaties, tussen advocaat-stagiairs en de partners. Die losse eilandjes kunnen we alleen overbruggen als we meer gaan samenwerken en met elkaar in gesprek blijven.’

De nieuwe generatie advocaten bestaat grotendeels uit generatie Y, geboren tussen 1980 en 1995, waartoe ook Laura Brendel behoort. Ze worden ook wel millennials genoemd omdat ze rond de eeuwwisseling volwassen werden. Ze zijn opgegroeid in een digitaal tijdperk en hechten veel waarde aan een gezonde werk-privébalans. Millennials staan ook bekend als een tikkeltje verwend en zelfverzekerd. Hoewel? ‘Ik ken verhalen van advocaat-stagiairs die niet eens het minimum startsalaris van € 2.802 bruto per maand halen. Die durven daar op kantoor niets over te zeggen uit angst om te lastig te boek te staan. Gelukkig is het concurrentiebeding op voorspraak van de NOvA verplicht uit arbeids­contracten gehaald. Maar het zou goed zijn als er vanuit de NOvA en lokale orden nog meer aandacht komt voor arbeidsvoorwaarden.’

De SJBN heeft daarom twee jaar geleden, samen met jonge balies, een aantal richtlijnen opgesteld: Best practices stage en beroepsopleiding. ‘Het zijn punten waarvan wij vinden dat alle kantoren minimaal aan moeten voldoen, een niet-bindende interpretatie van en aanvulling op de Advocatenwet’, zegt Brendel.

Persoonlijke waardering

Jonge advocaten ‘meer in hun kracht zetten, kijken waar ze in hun werk écht plezier uit halen’, dat is waar Brendel zich het komende jaar voor wil inzetten. ‘Ik hoor regelmatig dat de jonge garde persoonlijke waardering mist omdat bij (kritische) feedback de complimenten worden vergeten. Bovendien willen jonge advocaten geen bonusregeling op basis van declarabele uren, dus omzet, maar gezien worden in kwaliteiten of maatschappelijke impact. En voor meerdere mensen werken in plaats van alleen de patroon. We moeten ook kijken naar andere modellen, bijvoorbeeld met meer patroons uit de tussenlaag, advocaten met ervaring vanaf ongeveer acht jaar. Zij denken vaak alweer anders dan de ouderen en hebben meer aansluiting met de jonge advocaten.’